Türkiye, “Barış Pınarı” adını verdiği bir askeri harekâtla, bir anlaşmazlığı (ihtilafı), daha doğrusu bir “ihtilaflar yumağı”nı çözmeye çalışmaktadır. Bu yumağın içinde:
1. Kuzey Suriye’de, Kuzey Irak modeline benzer bir “Özerk Kürt Yönetimi” kurulmasını isteyen Amerika ve AB ile aramızdaki görüş farkı var.
2. Nusayri (Alevi) ağırlıklı Suriye Hükümeti’yle (AKP, buna Esat veya rejim diyor) Sünni muhalifler arasındaki ihtilafta AKP’nin muhalifler safında yer alması yüzünden oluşan Suriye-Türkiye ihtilafı var.
3. İç harpten kaçıp, Türkiye’ye sığınan Suriyelilerin, hali ve istikbalini düzene sokmak için yapılması gerekenler ile bu işlerin finansmanı konusunda Avrupa Birliği ile aramızda ciddi tutum farkı var.
4. İdlib dâhil Suriye’nin kuzeybatısında, T.C.’nin denetimi veya himayesi altına giren topraklarda yaşayanların geleceği konusunda Rusya ve İran ile stratejik hedef uyuşmazlığımız var.
5. Yurt içinde taraftarı giderek artan “Suriyeliler Suriye’ye dönmeli” önermesinin muhtemel tatsız sonuçlarından kurtulmak için, “Esat’la işbirliği yapmadan bu sorun çözülmez” diyen CHP ile “Ölsem Esat’la görüşmem” diyen AKP arasındaki ciddi görüş farkı var.