Türk ekonomisinde “enflasyon-devalüasyon” sarmalı vardır. Yani enflasyon, ile devalüasyon “anasını doğuran çocuk” gibidir. Diğer bir deyişle, TL değer kaybettikçe (devalüasyon diye okuyun) enflasyon yükselir. Enflasyon yükseldikçe de TL aşırı değerli hale gelir ve devalüasyona hamile kalır. Günü zamanı gelince de dünyaya nur topu gibi bir devalüasyon (TL’nin değer kaybı diye okuyun) getirir. Bunların birbirine geçiş zamanını da faiz belirler. Yıllarca enflasyonu düşürmek veya düşük tutmak için uygulanan “yüksek faiz-düşük kur” politikasını eleştiren yazılar yazdım. Bu yöntemin bilinen adı “döviz çıpası” dır. Buna “dövizi tut-faizi sal” tersine de “faizi tut-dövizi sal” denir. Bize de bu...