Başlığa çektiğim ve neredeyse hukukun amentüsü sayılan bu söz (kanunsuz suç ve ceza olmaz) ceza hukuku biliminin kurucusu olarak kabul edilen ve 1775-1833 yılları arasında yaşayan Alman ceza hukukçusu Anselemo Feurbach’a ait. Kanunların başka türlü yorumlanmaya açık kapı bırakmayacak şekilde açık, net ve anlaşılabilir olmasını ve geriye yürümemesini gerektiren ‘kanunilik ilkesini’ anlatan Latince hukuki yasal bir terimdir: Nullum crimen, nulla peona sine lege. . . Türkçesi: Kanunsuz suç ve ceza olmaz. Kanunilik ilkesi, anayasamızın 38’inci maddesinde şöyle yer alır: Kimse, işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanunun suç saymadığı bir fiilden dolayı cezalandırılamaz; kimseye suçu işlediği zaman kanunda o suç için konulmuş olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez. Kanunilik ilkesi, bir ülkenin yargı sisteminin düzgün çalışmasını sağlayacak en temel unsurdur. Zira bir ülkenin yargı sistemi düzgün çalışmadığı zaman bunun oldukça yıkıcı sonuçları olur. Çok geriye gitmeye gerek yok, Balyoz, Ergenekon, Askeri Casusluk, Oda TV, KCK gibi davalarda hukuku alaşağı ederek, yasalara uygun alınmayan kararların bu ülkeye verdiği zararlar ortada. Bir ülkenin yöneticilerinin yaptığı vahim hatalar, ülkenin ekonomisini çökertse, siyasi irade yeniden doğru politikalarla ülkenin ekonomisini toparlayabilir ve toplum nezdinde ekonomik krize sebep olan o hükümet vatandaşın nezdinde beceriksizdir vesaire.