31 Mart’ta 14 bin olan oy farkı 806 bine çıktı. Ve Ekrem İmamoğlu ikinci kez galip, Binali Yıldırım ise ikinci kez mağlup oldu.
Oysa 31 Mart seçimleri AK Parti açısından hem güven verici hem de uyarıcı bir mesaj taşıyordu. AK Parti sandıktan çıkan mesajı alıp “Milli irade böyle tecelli etmiştir. Rakibimizi kutlarız” diyebilirdi. Ama muhafazakâr seçmenlerin ellerinin CHP’ye hiç gitmeyeceği inancıyla seçmenle bilek güreşine girmeyi tercih etti.
YSK’nın 7’ye 4 olarak verdiği hukuki hiçbir temele dayanmayan İstanbul seçimlerini iptal kararının siyasi anlamı tam olarak buydu.
AK Parti İstanbul seçimlerinin “gerektiği kadar” yenilenmesi çabasına girerken, 2002 Kasım’ında başlayan öyküsünde ilk kırılmayı yaşadığı 7 Haziran ve gidilen erken seçim ile oy kaybını telafi ettiği 1 Kasım 2015 seçimlerini örnek aldı kendisine.