Sevgili okurlarım, 31 Mart seçimlerine yaklaşıyoruz. Yaklaşık 40 gün kaldı.
Bunlar yerel yönetim seçimi. Küçük beldelerde belki tanınan ve sevilen adaylara oy verilir ama büyük yerleşim birimlerinde durum öyle değil.
Oylar partilere verilir.
Şimdi bunun bir istisnasına tanık oluyoruz.
Ankara’da “Mansur rüzgarı” esiyor.
Mansur Yavaş, görüldüğü kadarıyla Ankara halkının çoğunluğu tarafından benimsenmiş ve kabul edilmiş durumda.
Sokakta konuştuğum herkese, biraz ahbaplık yaptığım ve hiç tanımadığım insanlara bile, lafı getirip soruyorum:
“Abi seçimde oylar kime?”
Beni bazıları tanıyor, çoğu tanımıyor…
Ama bu işin kolay bir yolu var!
Konuştuğunuz kimseyle yakınlık kurmak için ona “Abi” diyeceksiniz. Bizim millet kendisine abi, ya da abicim-ablacım diye hitap edilmesinden hoşlanıyor.
★★★
Esnaf, taksici, simitçi, memur, inşaat işçisi, çoğu Mansur diyor.
Dün bizim hanımla birlikte taksiye binmiştik, şoför suratsız bir adam, belki ismimi bile duymamıştır…
Aynı soruyu ona da sorunca açıldı:
“Benim ailemde 21 oyum var. Ailenin büyüğü olduğum için bana karşı gelmezler. Hepimizin oyu bu sefer Mansur’a.”
“Peki önceki seçimlerde kime verirdiniz?”
“MHP’ye verirdik ama o günler geçti artık.”
Gideceğimiz yere geldik, sohbetimiz bitti.
Konuştuğum bazıları günümüzde Türkiye’yi yönetmekte olanlar için çok ağır sözler söylüyor, hatta kimsenin duymayacağı bir yerde iseniz hakaretler savuruyor.
★★★
Korku toplumu olduk… Suratlar asık, birbirimize düşman kesildik…
Ruh hastalarının sayısı her geçen gün acayip bir biçimde artıyor.
Tanıdığınız psikologlar, psikiyatri uzmanı tıp doktorları varsa onlara sorun. Feci tabloyu size herhalde anlatacaklardır.
İşsizlik derseniz, ayrı bir dert…
Bu ülkede tam 3 milyon 700 bin (devlete kayıtlı) vatandaşımız işsiz güçsüz dolanıyor.
★★★