Sevgili okuyucularım, adına Suriye denilen güney komşumuz bir ülke var. Ortak sınırımız yaklaşık 900 kilometre.
Yakın geçmişe kadar bu sınırda ve çevresinde bulunan illerimizde mutlu bir yaşam vardı. Komşu ülkeyle ticaret olağanüstü boyutlara ulaşmış, üstelik sınır kaçakçılığı büyük ölçüde azalmıştı.
Ama işin en önemli boyutu, olumlu ve olumsuz ne olursa olsun, karşımızda muhatap olarak bir Suriye Devleti vardı.
Önceki devlet başkanı Hafız Esad döneminde Suriye’den düşmanlık gördüğümüz kesindir. Apo’yu Şam’da besleyen, koruyup kollayan onlardı. Ne zaman ki Türk Devleti bastırdı, teröristi sınır dışı etmek zorunda kaldılar.
Unutanlar için bir kez daha anımsatayım, Kara Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Atilla Ateş Hatay sınırında bir konuşma yapıp Suriye’yi bu konuda ciddi bir biçimde uyardı.
Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel aynı uyarıyı Meclis kürsüsünden yaptı. Durumun ciddi olduğunu, aksi takdirde Türk Ordusu’nun olaya el koyacağını anlayan Hafız Esad, Apo’yu kovmak zorunda kaldı. Başka seçeneği yoktu.
* * *
Hafız’ın ölümü sonrasında yerine oğlu Beşar Esad geçti ve iki ülke arasında ciddi dostluk ilişkileri kuruldu. Tayyip artık mitinglerinde haykırıyordu:
“Esad kardeşimle kurduğumuz dostluktan memnun musunuz? İki ülke arasında vizeyi kaldırdık, ticaret hızlandı…”
Kalabalık “Eveeet” diye yanıt veriyordu.