Sevgili okurlarım, gerçek bir dostumu yitirmiş olmanın hüznüyle birlikte acısını da bir kez daha anlatmaya çalışayım.
Bekir’in aylar süren hastalık olayını baştan sona izledim…
Yaşadıklarına bire bir tanık olmam elbette ki mümkün değildi ama çekmekte olduğu sıkıntıları neredeyse günü gününe ben de yaşadım.
Amacım her zaman ona moral vermekti ama olmuyordu ki…
Hep söylüyordum:
“Bekir yazı yaz, bir şeyler yaz. Bak herkes senin yazılarını bekliyor…”