Sevgili okuyucularım, 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı
kutlu olsun.
Her 23 Nisan günü çeşitli büyüklerimizin (!) göstermelik makam
koltuklarına çocukların oturtulduğunu bilirsiniz.
Onların seçilmesi için çalışmalar aylar öncesinden başlar.
Ağzı laf yapan yetenekli çocuklar okullardan aranıp bulunur, bayram
günü koltuklara oturtulur!
Bu yıl da arandı tarandı ve en sonunda bir çocuk bulundu:
Ahmet!
* * *
Bu çocuk çok ilginç!..
Büyüğü Tayyip’in yanında ezildikçe ezildi, kürsülere çıkıp
masallar anlattı, her fırsatta Allah peygamber dedi, dualar okudu,
fakat inandırıcı olamadı.
Maşallah, bakışlarından zeka fışkırıyor ama öyle göründüğü gibi
yetenekli falan olmadığı hemen ortaya çıktı.
Siyasete soyunan çocuğumuz kısa süre içerisinde çuvalladı, birbiri
ardına gaflar yaptı, potlar kırdı.
Tayyip abisinin torpiliyle geldiği yerde ona yanaşmak, hoş görünmek
için çaba harcadı.
O kadar ki, Rize’ye gittiğinde Tayyip’in dedesinin mezarını ziyaret
edip dualar okudu.
Bakanlar Kurulu toplantılarının Tayyip’in başkanlığında yapılmasını
da içine sindirdi!
Dışarıya çaktırmıyorlar ama Tayyip’le araları hiçbir zaman
düzelmedi.
Çocuk güya uyanıktı, ağzı iyi laf yapacaktı ama fos çıktı.
Abisinden her gün azar işitiyor, hepsini sineye çekmek zorunda
kalıyor.