Sevgili okuyucularım eğer iktidar yakını, başka bir deyişle yandaş gazeteci iseniz işiniz çok kolaydır.
Övgü yazıları yazarsınız…
Toz pembe tablolar çizip iktidara, Tayyip-Ahmet ikilisine yağcılık yapar, onlardan aferin alırsınız. Sırtınız bir daha yere gelmez!
Ama iktidar karşıtı iseniz işiniz çok zordur.
Ne yazsanız, hakkınızda davalar açılır.
Önce polis tarafından size bir savcılık çağrısı tebliğ edilir ve ifade vermeye davet edilirsiniz.
Savcılık ifadenizi inceler ve çoğu zaman dava açar.
Ondan sonra işin mahkeme aşaması başlar. Bu kez mahkemede ifade vermek zorunda kalırsınız.
* * *
Bunlar her açıdan zor işlerdir. Zamanınızın önemli bir bölümünü adliye koridorlarında geçirir, sırada bekler, kendinizi savunmaya çalışırsınız.
Bir şey daha belirteyim, başkalarında nasıl olur bilmiyorum ama benim bu adliye seferlerinde savcı ve hakimlerden her zaman saygı gördüğümü itiraf etmeliyim. Savcılar çay kahve ikram eder, hakimler mahkemede ifademi çoğu zaman oturtarak alırlar.
Onlarla bazen ifade öncesinde veya sonrasında biraz dedikodu yaptığımız da olur! Bazılarıyla fotoğraf bile çektirmişliğimiz bile vardır.
Açık söyleyeyim, istisnasız hepsi yargı düzeninden ve adaletteki uygulamalardan yakınır. Bazılarından bu konuda çok sert sözler, acı eleştiriler duymuşumdur.
Herhalde bana yalan söyleyecek değiller…