“VEZİRLER huzura çıkmışlar:
Padişahım hazinenizde para kalmadı, yeni vergilere ihtiyacımız var
diyerekten…
Padişah kavuğunun altından kafasını kaşımış:
Eeee! Ne vergisi koyalım diye sormuş…
Vezirler:
Köprülere adam koyalım, her girenden bir akçe
alsınlar!
Padişah:
Tamam demiş.
* * *
Aradan bir süre geçtikten sonra sormuş
vezirlerine:
Nasıl, halk hayatından memnun mudur? Herhangi bir şikayet
var mıdır?
Hiçbir tepki yok sultanım! Ancak gelen para çok
az.
İyi o zaman köprünün diğer tarafına da bir adam koyun,
çıkandan da bir akçe alsın!
Aradan yine bir süre geçmiş, padişah tekrar sormuş
vezirlerine:
Var mı halinden şikayet eden?
Yoktur efendimiz!
Halkının tepkisizliğine hem kızan, hem de para kazandığı
için sevinen padişah gürlemiş:
Köprülerin ortasına da
birer adam koyun, geleni geçeni oracıkta
becersin!
Bu kadar tepkisiz toplum olur mu canım!
* * *
Aradan birkaç gün geçmiş, halktan yine bir tepki
gelmediğini gören padişah tekrar çağırmış vezirlerini.
Bu nasıl iştir, adamları becerttiğim halde tepki
vermiyorlar!
Bunun nedenini öğrenmek istemiş…
Halkı dinleyelim hele bir demiş.
Gitmişler hep birlikte köprüden geçenlerin
yanına…
Padişah ahaliye sormuş:
Halinizden memnun musunuz, var mı bir
şikayetiniz?
Kimseden ses yok!