Sevgili okurlarım, gazeteye gelirken kafanızda o gün yazmayı düşündüğünüz bir yazı konusu olabilir… Bazen de olmaz, haberleri çeşitli kaynaklardan izleyip ne yazacağınıza ona göre karar verirsiniz.
Önceki gün bir restoranda kebap yiyoruz.
Boşları toplayan genç bir arkadaş yanıma sokuldu. Kebapçıda komi olarak çalıştığını söyledi ve ekledi:
“Biliyor musunuz, ben aslında üniversite mezunuyum…”
Aramızda aynen şu konuşma geçti:
“Vay be, nereyi bitirdin?”
“Gazi Üniversitesi sosyolojiyi bitirdim.”
“Sonra iş bulamadın mı?”
“Bulamadım. Öğretmenlik için başvuruda bulundum ama kendilerinden olmadığımı anlayınca elediler. Şimdi burada komi olarak çalışıyorum. Artık tek umudum zamanı gelince garson olabilmek.”
★★★
Dün öğle vakti… Yanımda bir arkadaşla birlikte dişçiden çıktık, gazeteye geliyoruz.
Binaya girdik…
Asansörün başında bekleyen genç biri… Elinde zarflar, paketler dolu. Kargo şirketinde çalıştığı belli… Asansöre birlikte girmeden önce “Aaa, sizi tanıdım” dedi…
Yukarı çıkıyoruz. Kendisine sordum:
“Kolay gelsin arkadaşım, bütün gün böyle yüklerle koşturmak herhalde yorucu oluyordur.”
“Emin Bey yorulmayıp da ne yapayım. İşsiz gezmektense böylesi daha iyi. Elimden bu kadarı geliyor.”
Sonra ekledi:
“Biliyor musunuz, ben aslında mühendisim.”
“Deme yaa, ne mühendisisin?”
“Jeoloji.”
Asansör bizim kata gelince indik.
O genç mühendis arkadaşla aslında uzun uzun konuşmak isterdim ama olmadı işte…
★★★
İki genç adam…
Biri kebapçıda komi olarak çalışan sosyoloji mezunu, öteki elindeki yüklerle kargo dağıtımı yapan jeoloji mühendisi, pırıl pırıl gençlerimiz…
İkisi de asgari ücretle çalışan iki üniversite mezunu.
Şimdi belki diyeceksiniz ki “Onlar gibi milyonlarca var!”
Evet var.
★★★