Sevgili okurlarım bir ülke düşünün, tam 3 milyon 600 bin işsize sahip… Bu insanların çoğu genç.
Önemli bir bölümü üniversite bitirmiş.
Büyük çoğunluk ise “Ne iş olsa yaparım abi” diyen garibanlardan oluşuyor.
Bu insanlara ne yapacaksınız, soruna nasıl çözüm bulacaksınız?
Daha doğrusu, kim çözüm bulacak?
Dünkü Birgün gazetesinde okudum. Üniversite bitiren üç işsiz gencin sözleri birinci sayfada yer almıştı.
★★★
Nisan Şahin. ODTÜ Felsefe mezunu:
“İngilizce eğitim gördüm, iki yıldır işsizim. Bazı geçici işlerde çalıştım. Harçlığımı kazanmak için geçici işlere de başvuruda bulunuyorum. Geçenlerde bir firmaya kasiyerlik için başvuruda bulundum ve aldığım yanıt şu oldu:
‘Bizim için çok yaşlısınız.’
Ben 27 yaşındayım ve yaşlı sayılıyorum!”
★★★
Atakan Çelik. ODTÜ Makine Mühendisliği mezunu:
“Altı aydan bu yana işsizim. Benim dönemimden birçok arkadaşım da aylarca işsiz kaldı. Çoğu halen iş arıyor. Yeni mezunlara teklif edilen işler genelde düşük ücretli oluyor ve bizlerden ekstra mesailer (ücretsiz fazla çalışma) isteniyor. Bu durumda biz iş beğenmemiş oluyoruz!
Üstelik yaz aylarından beri şirketler küçülmeye gidiyor. Ekonomik kriz gerekçe gösterilerek pek çok işyeri için başvuru aşamasını bile geçemiyoruz.”
★★★