Yasalar önünde benden, sizden farklıydılar. Çünkü, onlara bir imkan sağlanmış ve “dokunulmazlık” verilmişti. Bazıları, bunu bir “suç işleme imtiyazı” olarak gördüler. Alabildiğine istismar ettiler.
Yapmadıklarını bırakmadılar…
Kimi gitti, terör örgütü elemanların kazdığı hendeklerde boy gösterdi. Kimisi, teröristlere silah ve malzeme taşıdı. Kimi de halkı sokaklara döküp, kan ve gözyaşı üretti. Çoğu birer suç makinesine döndü.
Bu arada kahramanlık yapıp, meydan okumayı da ihmal etmediler:
-Kaldırın dokunulmazlıklarımızı; kaldırın, korkmuyoruz.
Milleti kahreden görüntüler yaşadık biz. Gün oldu, polis ve asker tokatladılar. Gün geldi, kameraların önünde yasalara meydan okudular. Milleti “tükürükle boğacaklarını” söyleyip, olmadık pervasızlıklar sergilediler. Bunların içinde eline taş alıp, güvenlik güçlerine atanlar bile vardı.