Nasıl başladıysa öyle bitti. Ermeniler, işgal ettikleri Karabağ’daki son nokta olan Laçin’i de terk etmek zorunda kaldılar. Bitti…
O Laçin ki, Türk Milleti’nin nağmelerinde dolaştı on yıllar boyunca. “Araz üste buz üste, kebap yanar köz üste” sözcükleri ile başlayan şarkılarımızı, “Can sana kurban Laçin” diye bitirdik senelerce.
Sonra işgalle birlikte sessizliğe büründük…
Keser döndü, sap döndü. Nihayet hesap döndü. İşgalciler, Karabağ’a girdikleri gibi çıkmak zorunda kaldılar. Gerçekten tam da girdikleri gibi çıktılar. Yaklaşık 30 yıl önce de yakarak ve yıkarak işgali gerçekleştirmişlerdi. Laçin’e girmişlerdi. Giderken de aynısını yaptılar. Yakıp yıktılar, geride ne varsa yok etmeye çalıştılar.
Bir fark var tabii. 1990’ların başında büyük katliamlar yapıp birlerce can almışlardı. Şimdi kendi canlarını kurtarmaya çalışıyorlar.
Sakın “Ruslar engelliyorlarR