Proje yok, alt yapı yok; ama her türlü plan var. Onlar da kirletmek üzerine kurgulu. Kamuoyu araştırmaları yapıyorlar, toplumun sinir uçlarını belirliyorlar. Ardından da bin bir çeşit istismar faaliyetini sergiliyorlar.
Belgesiz, bilgisiz, dayanaksız, saldırdıkça saldırıyorlar. Sürekli olarak toplumun sinir uçlarını hedef alıyorlar. Kuru bir düşmanlık üzerinden prim yapmaya çalışıyorlar. Kutuplaştırma siyaseti izliyorlar. Gerçekler ve ülkenin menfaatleri umurlarında bile değil.
Maalesef, Türkiye'deki muhalefet anlayışı bu!
Oysa Türkiye böyle değildi. 1980 öncesinin en çekişmeli ve tartışmalı ortamlarında bile ülke menfaatlerini ön planda tutmak esastı. Sağ-sol çatışmalarının sürdüğü, sokakların, okulların meydan kavgalarına sahne olduğu bir dönemde bile uzlaşma kültürü vardı. TBMM başkanını seçemiyor, nafile turlar devam ediyordu. MHP, son derece sert tartışmalar içine girdiği CHP'ye destek verdi. CHP adayı Cahit Karakaş'ı Meclis Başkanı seçtirdi.