Malum koro, aylardır aynı nakaratları tekrarlayıp duruyor. Eviriyor çeviriyor, lafı sürekli olarak belli bir noktaya getiriyor:
-Ama geçmişte siz de onlara sempatiyle baktınız…
Doğru, yalan değil. Ancak, bugün köprünün altından çok sular aktı. Maskeler düştü, gerçek yüzler ortaya çıktı. Maskeli balo sona erdi. Diğerlerini bir köşeye bıraksak bile, bu ülkede 15 Temmuz gibi büyük bir bela yaşandı.
Kendi adıma konuşmuyorum. Ben ilk günden beri bunlara kuşkuyla baktım. Hiç haz etmedim ve sürekli mesafeli durdum. Ama toplumun büyük bölümü benden farklı düşündü. Bunlara sempati besleyenlerin yanı sıra, yüceltenler, yere göğe sığdıramayanlar oldu.
Kimler mi?..
Mesela Bülent Ecevit. “Cemaat” dedi, başka bir şey söylemedi. Her fırsatta bunları koruyup, kolladı.
Süleyman Demirel farklı davranmadı.
Turgut Özal hep sempatiyle baktı.
Tansu Çiller ve Mesut Yılmaz için de farklı değerlendirmeler yapılamaz.
Çok içli dışlı olmamasına rağmen Alparslan Türkeş, Fetullah Gülen’le aynı fotoğraf kareleri içinde yer aldı. Necmettin Erbakan, araya mesafe koymasına rağmen, bunlarla mücadele etmedi, kurdukları saadet zincirine müdahalede bulunmadı.