Bir değil, iki değil, üç değil… Garip, sürekli aynı tavır içinde! Gün oluyor Selahattin Demirtaş’ı sazlı-sözlü televizyon programlarıyla parlatmaya çalışıyor; gün geliyor ekrandan “PKK terör örgütü değildir” söylemleri dillendiriliyor.
Ya “aklama-paklama” yapıyor. Pislik temizlemeye soyunuyor. Ya da algı operasyonlarının içinde boy gösteriyor. Bütün bunları da millete “gazetecilik” ve “özgürlük” diye yutturuyor!
Dün de “Söz sırası ODTÜ’de” başlığı ile dört akademisyeni almış konuşturmuş. Öyle bir ODTÜ tablosu çizmiş ki, evlere şenlik. Anlatılanlar, kamuoyunun önüne “ODTÜ gerçeği” gibi sunulanlar, yaşananlarla taban tabana zıt.
Neymiş, biliyor musunuz?...
ODTÜ, her kesimden öğrencilerin rahatça hareket ettikleri bir yermiş. Emekten yanaymış. Üniversite, şiddet olayları sebebiyle bir gün dahi kapatılmamış. En önemlisi de “Okulun özgürlükçü ve çoğulcu yapısı şiddete izin vermez” miş! Vesaire, vesaire…
Doğru değil bunlar. Kuruluşundan bu yana ODTÜ’yü bilim yuvası yerine terör odağı haline getirmek isteyen çevreler oldu orada. “Gazeteciyim” diyorsa, Ahmet Hakan’ın bunları bilmesi lazım. Bilmiyorsa çok ayıp!
* * *
Şimdi bak Ahmet Hakan, sana ODTÜ’de yaşanmış olayları anlatayım. Öyle bomboş, hiçbir geçerliliği olmayan laflar değil, kimsenin inkâr edilemeyeceği gerçekleri sıralayayım… Sene 1969. Rektör Kemal Kurdaş, ABD’nin Ankara Büyükelçisi Robert Komer’i, ODTÜ’ye davet ediyor. Ne oluyor biliyor musun? Bin kadar öğrenci, siyah Cadillac marka aracını ters çevirip, ateşe veriyor. Olaylar büyüyor, aynı gün eğitime ara veriliyor.
Belli ki sen ünlü 1974 boykotunu da bilmezsin. Bu boykotun tek sebebi, Rektör Tarık Somer’in sağ görüşlü olması. O senin pırıl-pırıl, pirü-pak göstermeye çalıştığın ODTÜ’deki terör yanlılarının sloganları ile başlıyor bu boykot:
-ODTÜ faşistlere mezar olacak.
Sonra bu slogan ODTÜ’deki terör yuvalanmasının ana felsefesini oluşturuyor!
1977’de olaylardan dolayı ODTÜ öğretime başlayamıyor. Rektör Nuri Saryal, tartışmalar üzerine o ünlü lafları söylüyor:
-Biz barut fıçısında gül yetiştireceğiz!
Evet, aynen öyle. ODTÜ o yıllarda “barut fıçısı” olarak görülüyor. O bir gün bile kapalı kalmadığı söylenen okulda öğrenim yapılan günler sınırlı!