İngiliz yazar, şair ve kuş (şahin) uzmanı Helen MacDonald, o gün
yaşadıklarını şöyle anlatıyor: "Kalabalık bir plajdaydım. Gökyüzüne
bakmakta olan insanlar, kararmayı çığlıklarla, alkışlarla,
ıslıklarla karşıladı. O an kalbimin yerinden oynadığını hissettim.
Gözümden yaşlar geliyordu. Dizimin üstüne çöktüğümü, kendimi
küçücük hissettiğimi hatırlıyorum..."
MacDonald'ın bu his patlamasını tam olarak nerede ve ne zaman
yaşadığını dakikası dakikasına biliyoruz: 29 Mart 2006 Çarşamba
günü 13:54'te Antalya'dadır. Lara Plajı'nda toplanan yaklaşık bin
kişiyle birlikte tam güneş tutulmasını izlemektedir.
MacDonald'ın böyle bir deneyim yaşadığını, New York Times
gazetesinin çıkardığı özel ilave için kaleme aldığı yazısından
biliyoruz.
ABD'li doğaseverler, ilginç olaylara meraklı olanlar, astronomlar
şu sıralarda hop oturuyor hop kalkıyor. Çünkü yarın (Pazartesi)
ülkede tam güneş tutulması olacak. Bu nedenle birçok kişi tam
tutulmanın görüleceği yerlere koşturuyor.
Amerikalılar tam tutulmayı nasıl izleyecek? O sırada neler yapacak,
neler diyecekler? Olayı nasıl yorumlayacaklar? Bunu henüz
bilmiyoruz.
Ancak bir dakika! Türklerin neler yaptığını ve neler dediğini az
çok biliyoruz. İşte onlardan bir demet: