Nurettin Karsu:
91 yaşında bir genç!
19 Haziran günü, Kılıçdar’la birlikte, “Adalet
İçin” 5 kilometrelik bir bölüm de o yürüyor.
Ve yürürken türküsünü de
söylüyor:
Yol ver Dağlar yol ver, aşmağa geldim
Göl olup Deryaya taşmağa geldim
Halkın dertlerini deşmeye geldim
Kılıçdaroğlu’yla coşmaya geldim,
Yüce Adaleti buluncaya dek,
Nefes’in sonuna gelinceye dek.
***
Türkiye olumlu örneklere
bakmayan, baksa da görmeyen,
görse de söylemeyen, söylese de
tekrarlamayan, tekrarlasa da anımsamayan bir
azgelişmişlik kültüründen hâlâ
kurtulamadı...
Sevgili okurlarım, büyük bir üzüntüyle vurgulamak istediğim çok acı
bir gerçek var:
1970’lerin başından beri gazetelerde yazılarımın yayımlanmaya
başladığı tarihlerden bu yana, okurlarımdan en yoğun eleştiri
aldığım yazılar, eleştiri değil, övgü yazılarıdır:
Bir politikacıyı, bir kararı, bir yazarı, bir yazıyı, bir eylemi,
bir söylemi eleştirdiğim zaman genellikle okurlardan ses gelmez.
Çok nadiren bir katkı gelir.
Buna karşılık bir politikacıyı, bir yazarı, bir eylemi, bir söylemi
övdüğüm zaman, derhal eleştiriler yağmaya başlar:
“Sen onun ne mal olduğunu biliyor musun?” tadında
yazılan pek çok eleştiri alırım.
Ama hemen belirtmeliyim ki bu tavır ve davranışlar eğitimde en
önemli yöntem olarak gördüğüm “olumlu destek” yani
“övgü”, “takdir” yönteminden beni
uzaklaştırmaz.