Fakat şimdiye kadar “Demokratik Rejimi”, “Çoğunluğun Baskısı” olarak dayatarak halkı aldatmaya alışmış olan sağcı ve askeri darbeci siyasetin alışkanlıkları, muhalefet partilerini, sadece iktidara karşı değil, birbirlerine karşı da ayrıştırmış ve hatta düşmanlaştırmıştı:
“Ayrılıkçı Kürt Şovenizmi”...
“Baskıcı Türk Şovenizmi”...
“Şeriatçı Dincilik”...
“Aleviliği reddeden Sünnilik”...
“Demokratik ve Laik Sosyal Hukuk Devleti”nin en büyük düşmanları olarak Türkiye siyasetini zehirleyen ideolojilerdi.
Oysa “Ayrılıkçı Kürt Şovenizmi” ile “Baskıcı Türk Şovenizmi”, “Demokratik Milliyetçilik” anlayışı ile aşılabilirdi ve “Demokrasi İttifakı” içinde aşıldı.
“Şeriat isteyen Dincilik” ve “Aleviliği reddeden Sünnilik”, mukaddes inançların siyaset dışına çıkarılmasıyla, siyasete, hele hele yağmaya, rüşvete, yolsuzluğa alet edilmemeleri gerektiği ilkesiyle, ve Müslümanlığın Demokrasi ile uyuşabileceği anlayışıyla aşılabilirdi ve “Demokrasi İttifakı” içinde aşıldı.
***