Cumartesi günü, Muğla, Menteşe’de, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını kutladık.
Tam bu sırada, Ortadoğu’daki kanlı savaş haberleri hepimizi ürpertti:
Atatürk’ün Laik Cumhuriyet ile bize armağan ettiği iç barışın değerini bir kez daha anladık!
***
Bu yazı üç ayrı öykünün kesişme noktasındaki duygu ve düşüncelerimden oluşuyor:
1. öykü: Türkiye Cumhuriyeti 100 yaşında ve bu Cumhuriyeti benimsememiş, ona düşmanca davranan bir iktidar, Cumhuriyetin yüzüncü yılını son derece sönük bir biçimde geçiştiriyor.
Buna karşılık CHP’li yerel yönetimler, merkezi iktidarın bu Cumhuriyet karşıtlığına karşı, onu benimsiyor, yüzüncü yılı coşkuyla kutluyorlar.
Menteşe Belediye Başkanı Bahattin Gümüş de, Atatürkçü, Demokrat ve Cumhuriyetçi, başarılı bir politikacı.
Onun Felsefe Kültür ve Sanat Derneği ile birlikte düzenlediği Kültür Şenliği bağlamında biz de Zülâl Kalkandelen ile birlikte bir konferans verdik ve “Devrimin ve Karşı Devrimin Yüz Yılı” kitabımızı imzaladık.
2. öykü: Felsefe Kültür Sanat Derneği, FKSD, Bilge Coşkun Apaydın ile Ali Apaydın adlı iki eğitimcinin kurduğu bir dernek.
Ali Apaydın Menteşe doğumlu, felsefe hocası bir eğitimci. Eşi ile birlikte, Ankara’da Varlık Lisesi diye bir okulu da kurmuşlar ve yönetiyorlar.
Menteşe ile olan bağları, bu yılki Kültür Festivalini belediye ile birlikte düzenlemelerine yol açmış.