1961 Anayasası:
Sosyal Devlet, Hukuk Devleti, temel hak ve özgürlükler...
12 Mart 1971 askeri darbesi, özgürlüklerin sınırlanması, işkence...
Ecevit iktidarı, Kıbrıs harekâtı...
Birinci ve İkinci Milliyetçi Cephe Hükümetleri, tırmanan terör...
12 Eylül 1980 darbesi, yüzde 92 ile yeni ceberut anayasa...
Özal’ın iktidarı...
1984 Eruh baskını, PKK!
28 Şubat, AntiAmerikan Antiemperyalist İslamın tasfiyesi, AKP/Cemaat iktidarı...
Birinci Silivri trajedisi; ordunun, üniversitelerin, medyanın tasfiyesi.
12 Eylül 2010 referandumu, Hukuk Devleti’nin tasfiyesi...
17-25 Aralık, AKP-Cemaat ittifakının bozulması...
Barış açılımı, PeKaKa’nın güçlenmesi, terörün tırmanması...
Cumhurbaşkanlığı seçimi, demokrasinin eşitlik ve adalet ilkesinin ihlali...
Barış masasının devrilmesi...
Suriye savaşı, DAEŞ, YPG ve PeKaKa’nın güçlenmesi...
7 Haziran seçimleri, sonuçların kabul edilmeyişi, bombalar, katliamlar...
1 Kasım seçimleri...
15 Temmuz kalkışması; OHAL ilanı...
İkinci Silivri trajedisi, Cemaat temizliği, muhalif medyaya baskılar, Cumhuriyet yazar ve yöneticilerinin hapsi...
Dolmabahçe bombaları...
Kayseri patlaması...
Şehitler, yaralılar...
HDP’ye saldırılar...
CHP’yi suçlamalar...
Suriye politikası, Halep, Kıbrıs sorunu...
Hüsnü Mahalli’nin paldır küldür gözaltına alınması...
KHK ile işlerinden atılanlar...
Yükselen dolar...
El konulan holdingler, işletmeler...
“Cumhurbaşkanlığı” denilen “Başkan-lık Rejimi” yutturmacaları, dayatmaları, pazarlıkları!
Bütün bu 55 yıllık süreç içinde yıllardır yazmaktan bıkmadığım bazı gerçekleri yeniden tekrarlamak ihtiyacı hissediyorum:
UNUTMAYIN:
Türkiye’yi azınlıklar bölemez; ancak çoğunluk böler!
UNUTMAYIN:
Dincilik ve mezhepçilikle demokrasi olmaz; dincilik ve mezhepçilik şeriata gider.
UNUTMAYIN:
Etnikçilikle demokrasi olmaz; etnikçilik faşizme gider.
UNUTMAYIN:
Azgelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde başkanlık rejimi demokrasi getirmez; diktatörlüğe gider.