Haminnem "Türk filmi" severdi... Filmlerde
oyuncuların gerçekten öldüklerini sanır ve çok üzülürdü...
Sonra başka bir filmde bir oyuncu yeniden karşısına çıkınca da
"çok şükür ölmemiş taze" diye
sevinirdi...
Haminnemin okuması yazması yoktu. Yeşilçam tam da ona göre bir
sinema üretiyordu.
Biz "Türk filmine" gitmezdik.
Sütü bozuk olduğumuzdan değil, bunlar...