Çocukluğumuzda ve gençliğimizde Onuncu Yıl Marşı'nı pek sık duymazdık. Şöyle bir kulağımıza çalınmışlığı vardı, o kadar. Kimsenin pek umurunda değildi.
Bu dediğim ellili yıllar, altmışlı yıllar.
Adı üstündeydi, onuncu yılın marşıydı işte... O günler çok gerilerde kalmıştı. Niçin Yirminci Yıl Marşı, Otuzuncu Yıl Marşı, Kırkıncı Yıl Marşı yoktur?
1973'te cuntacılar bir Ellinci Yıl Marşı yumurtladılar ama çok kelekti, tutmadı. 1983 yılının iklimi bir Altmışıncı Yıl Marşı attırmaya çok uygundu, düşünmediler.
Ne zaman ki AKP iktidara geldi, Onuncu Yıl Marşı yüklükten çıkarıldı, tozu silkelendi. "Disko versiyonunu" yapan hamiyetli ve küpeli vatan evlatları bile çıktı.
Bunu iktidara karşı bir "muhalefet marşı" haline getirdiler.
Kendini solcu sanan dıngıllar "tarihten önce vardık, tarihten sonra varız" gibi saçmalıkları haykırmakta bir sakınca görmüyorlardı!
"İmtiyazsız, sınıfsız, kaynaşmış bir kitleyiz" dizesine de ister cumhuriyetin onuncu yılında ister doksanıncı yılında, azıcık kafası çalışan herkes bir tarafıyla gülerdi...
Bu marş, 1933 yılında halka gaz vermek ve Kemalist rejimin propagandasını yapmak amacıyla üretilmiştir ve günümüzde "abes" kaçıyor... "Türk olmasa tarihe yazılacak ne vardı?" diye soran Behçet Kemal Çağlar'ın ırkçı zevzekliği... (Aynı şair, 27 Mayıs darbesinden önceki günlerde de "Atatürk'üm yetiiiiiş!" diye bağıra çağıra iyi sıhhatte olsunlara gaz veriyordu.)
Şimdi bir milli eğitim müdürü Onuncu Yıl Marşı'nın okunmasını istememiş, "devrim liselerden başlayacak" diye çoluk çocuğu iktidara karşı köpürtüp yeni bir Gezi ayaklanması yaratmak isteyenler de buna kızmışlar.