Cumhuriyet tarihinin en zor günlerinden geçiyormuşuz... Son olarak bu lafı yumurtladılar, çok sevdiler, iktidara kamış olsun diye ikide bir tekrarlıyorlar. Niçin en zor günlermiş? Çünkü burnumuzun dibinde savaş varmış. Alman ordusu Kapıkule'ye dayandığında burnumuzun dibinde savaş yoktu ve hiçkimse "Hitler bize de saldırır mı?" diye endişe etmiyordu. Geceleri karartma bile uygulanmıyordu, ekmek karneye bağlanmamıştı. Şeker bolluğundan mide fesadına uğramak üzereydik. O kadar ki, Ömer İnönü sabahın köründe koşup "baba, Almanlar bize değil Rusya'ya döndüler" dediğinde İsmet Paşa yatağının içinde doğrulup kahkahalar atmaya başlamamıştı...