Başlangıçta "yurt dışındaki okurlara da" seslenmek üzere
düşünülmüştü...
Biraz da "herkes kuruyor biz de kuralım" telaşıyla.
Günün modasıydı.
Böylece Türk basını kendi ayağına esaslı bir kurşun sıktı.
Hani Deniz Baykal'ın "bizi belki iktidara getirebilecek olan
sisteme şiddetle karşı çıkalım, bizi asla iktidara getiremeyecek
olan sistemi arslanlar gibi savunalım" çelişkisine benziyor!
Gazetelerin Internet sitelerini "yurt içindeki okurun" da
izleyeceği önceleri kimsenin aklına gelmedi.
Hatta, bunu hemen tercih edeceği... Gazete parayla, siteye girmek
bedava.
Satışlar düşünce şafak attı, ama artık çok geçti.
Bunun üzerine "bari siteye reklam alalım" çözümü bulundu.
Fakat kısa sürede bunun da suyu çıktı.
Reklam almak için "tıklama sayısını" arttırmak gerekiyordu.
Böylece, Türk sanal basınında bu sefer de "o bilmemkim dedi ki..."
modası başladı.
"O kişi kaynanasını...", "O takım kazandı"... "O politikacı
yerinden doğruldu veee..." Kimin ne halt ettiğini öğrenebilmek için
hadi bir tık daha.
Bazıları bunu da aşırı uçlara taşıdılar, siteler ancak on tıkla,
yirmi tıkla ulaşabileceğiniz çarçur "malumatla" doldu.
Buna paralel olarak, okurun en alt tabakasının ilgisini çekebilmek
amacıyla "bilmemne otunun öyle bir faydası var ki..." tuzakları
kuruldu. Buna, "ineği yılan yuttu", "kaplan zebrayı ısırdı"
haberlerini de ekleyiniz.
Reklam da yağdı tabii yağmur gibi.
Fakat bu sefer de fazla geldi.
Ekranda boş yer kalmadı, sayfanın üstü, altı, sağı, solu reklam
doldu.
Bu da yetmedi: Ekran açılınca çok kısa bir süre "sabit" kalıyor,
sonra yukarıdan hani o telefon şirketinin kırmızı tabelası gibi küt
diye bir reklam panosu iniyor, manşeti aşağı itiyordu.
Arkasından bir daha, bir daha.
Ölçü kaçmıştır ve de günümüzde "site okumak" son derece müşkül hale
gelmiştir.
Tutamıyorsun, zırt iniyor aşağıya, zırt öbür sayfaya kalıyor,
reklamlarla cebelleşe cebelleşe eni konu bir "mücadele" veriyorsun
habere ulaşmak için.
Bitmiyor: Reklam, habere ya da yazıya nihayet ulaşıp okurken de
araya giriyor, ekran kararıyor, ya bilmemkaç saniye beklemek
zorundasın,