Gerek torba yasa öncesi yapılan, gerekse vergi oranı tartışmalarından anlıyoruz ki; mali disiplinin yükü sadece Maliye Bakanı Naci Ağbal’ın omuzlarına kaldı.
Yapılan vergi zamlarının doğru olup olmadığı tartışmalarını bir yana bırakarak olaya bakmaya çalışalım.
Hükümet içindeki eğilim, öğrendiğimiz kadarıyla, “2018 yılında mali dengeleri biraz toparlayalım, yoksa 2019 yılındaki seçimler için kullanacak imkanımız olmaz” şeklinde.
Mevcut gidişattan ekonomi yönetiminin de tedirgin olduğu, Başbakan Binali Yıldırım’ı da ikna ederek, böyle bir paket hazırlandığını öğreniyoruz.
Burada en dikkat çekici yönlerden biri ise mali disiplin konusundaki ısrarın daha çok Maliye Bakanı Naci Ağbal’dan gelmiş olması. Daha önce Ali Babacan’ın Başbakan Yardımcılığı döneminde, harcama eğilimleri baskın olduğunda, Maliye’den önce Babacan devreye girip, Başbakanı ikna ederek mali disiplini koruyacak dengelerin sağlanmasına çabalardı.
Ekonomi bürokratları Başbakan Yardımcısı Mehmet Şimşek’in, geçmişteki Babacan’ın rolünü tam olarak yerine getiremediği görüşündeler. Tabi ki o dönemle şimdiki dönem arasında, tüm yetkilerin tek elde toplanmış olmasının yarattığı bir değişiklik de sözkonusu.
Özet olarak; her şeyden önce harcamaların kısılması, ille yeni kaynak gerekirse bunun daha doğru tercihlerle temin edilmesi imkanı var ama siyasi tercihler bunu engelliyor.
Bakan ve bürokratların bu noktada fazla bir inisiyatifi kalmadı. Belirlenen çok dar bir alanda mali disiplin korunmaya çalışılıyor.
Mehmet Şimşek ve Maliye Bakanı Naci Ağbal dahil, kimse bu temel harcama tercihlerini değiştiremiyor. Gelir konusunda da Bakan Ağbal belirlenen kısıtlar çerçevesinde yeni kaynak yaratar...