Son yıllarda 7/24 diye bir tanımlama var ya, geçen hafta o tanımlamanın hakkını, şaşırıp üzülerek verdik milletçe. Diyorum ki, ötekileştirmeyen, gerçekten milli, sımsıcak, şefkat dolu bir el Türkiye haritasının üzerinde gezinse de kendimizi bulsak ne güzel olur. Ama nerdeee… Bir hayal. Bakalım mı geçen günlerde neler olmuş?
14 Mart Tıp Bayramı bu yıl da kutlandı ama buruk. Çünkü sağlıkçılar, hem kaybettikleri 400’e yakın meslektaşlarının acısı nedeniyle eğlenemediler hem de hâlâ alamadıkları özlük hakları için üzgündüler. Çünkü, “Sizlerin hakkını ödeyemeyiz” demek yetmiyordu. Neyse ki, Bakan Fahrettin Koca açık yeşil bir ışık yaktı hafta ortasında. “Bu konuda çalışıyoruz” dedi.
*
NEDEN, NİÇİN, NE GEREKÇEYLE?
15 Mart’ta, Danıştay 8’inci Dairesi’nin, 2018’de “Kaldırılamaz” dediği Andımız, Danıştay 10’uncu Dairesi tarafından götürüldüğü İdari Dava Daireleri Kurulu’nun önüne geldi ve 8’inci Daire’nin kararı iptal edildi. Yani okutulmaması kesinleşti. Irkçılık ve tek tipleştirme saikasıyla... 1932’den beri bütün nesiller okudu bu andı. Irkçı ve tek tip olmadı ama neyse... Andımız yasaklanırken, sosyal medyada bir video dönmeye başladı. Bir ilkokulda, “Aleyküm selam… Bu ne güzel kelam… Yaşasın İslam…” diye başlayan. Şimdi soruyorum; Bu okul neresi? Bu sözde andın okunmasına kim izin verdi? İzin verilmediyse okul yetkilileri hakkında soruşturma açıldı mı?
*