7 Haziran Seçimi, çok önemliydi. Yeni anayasa ve onunla
bağlantılı başkanlık sistemi, bu seçimler sonrası oluşacak
Meclis'in ana gündemiyle birlikte anılıyor, sadece bu iddia bile,
tek başına seçimleri çok önemli hale getiriyordu. Türkiye'de eski
rejimin müspet yönde değişimi için milletin yegâne umudu olmuş Ak
Parti'nin, yeni anayasa ve başkanlık seçimi için gerekli Meclis
aritmetiğini sağlayamasa bile, tek başına iktidar olmasına yetecek
vekil sayısına ulaşması halinde, “hâkim parti modeli”nin başlayıp
başlamayacağı netleşecekti.
Seçim sonuçlarının açıklanmasıyla birlikte tüm bu ufki
beklentilerin belli ölçülerde afakî kaldığı ortaya çıktı. Böyle bir
ifade kullanmak yerine, biz de “Yeni bin yılın Selahaddin
Eyyubi'si, son metroda durduruldu!” sözünden yola çıkıp içeride ve
dışarıda tüm Erdoğan karşıtlarını bir araya getiren seçimi, bu
zaviyeden ele alabilirdik. Ama tek başına bu tür bir analizle
yetinmek derdimize çare olmaz. Kim ne amaçla, nasıl bir araya
gelmiş olursa olsun, sonunda muvaffak oldu.