Ortak siyasi irade ve “asgari müşterekler” için demokratik
kurumlaşmalar, işin olmazsa olmazıdır.
- Türkiye bugün dış ilişkilerinde, 1950’den sonraki en kritik (ve
tehlikeli) sürecini yaşamaktadır.
- Bu olumsuzlukların temelinde “dış faktörlerden daha çok içerideki
kutuplaşmalar ve antidemokratik gelişmeler yatıyor”.
- Yeni “rejim” ve siyasal İslam odaklı yapılanma ve tercihler,
Türkiye’nin ulusal çıkarları doğrultusunda dış ilişkilerini
yürütmesini engellemektedir.
Bunun sonucunda Türkiye yalnızlığa sürüklendi. Suriye’den Mısır’a,
ABD’den Rusya ve AB’ye kadar ilişkileri, “gerginlik ve çatışma
ortamına sürüklendi”.
Oysa hepsiyle de, “karşılıklı ortak çıkarları sağlayabilecek
çözümler geliştirilebilirdi”. Siyasal İslam (ve Müslüman Kardeşler)
odaklı tercihler ülkelerde “karşılıklı ortak çıkarlarının yollarını
kapattı”.