Gürcistan'a gazeteci olarak çok gittim.
İlki, dönemin Cumhurbaşkanı Eduard Shevardnadze'nin davetiyle olmuştu.
Gürcistan'la ilgili hatıra çok.
Sovyetler Birliği'nin eski toprağı olan komşumuz Gürcistan'ı ayrı bir yazı konusu yapmam lazım ya neyse.
Gürcistan'a ikinci gidişim RusÇeçen Savaşı'na rastlar.
Çok tehlikeli ölüm tuzaklarıyla dolu bir yolculuktu o.
Devlet yoktu.
Çeteler hakimdi her yere.
Ahmediya Kampı'na giderken yol boyu tanıdığım isimlere de rastladım.
Mesela adı Of'ta cinayete karışmış bir arkadaşım, Kutaisi'de 'Kendin pişir kendin ye'dükkanı açmıştı.
Gürcü ve Rus askerlere yüklü bir rüşvet vererek geçmişti sınırı.
Ama şimdi öyle değil.
Nüfus cüzdanıyla Batum'a gitmek mümkün artık…
Paralel'in kumpas kurup servetini ele geçirmek istediği Metro'nun patronu Galip Öztürkde orada…
Ona kumpas kurup hapse atan Zekeriya Öz de önce oraya kaçtı.
Allah'ın işine bak sen.
Nereden nereye değil mi?