15 Temmuz’un sivil ‘1 Numara’sı Adil Öksüz’ün, ABD konsolosluğunca aranmış olması üzerinden kıyametler kopuyor.. Oysa ben bu manzaraya baktığımda bambaşka bir tablo görüyorum.. Bana göre haber o değil..Yani ABD’li yetkililerin Adil Öksüz’ü araması haber değil.. Kendi adamları.. Ararlar da sorarlar da.. Hatta nasıl, vaktiyle;“bizim çocuklar başardı” dedilerse, bu defa da ,“..bir işi başaramadınız..” diye kızmak için aramış olmaları elbette mümkün.. Yahut “..konuşursan ölürsün” demek için.. Hatta ve hatta belki de tuzağa düşürüp konuşmasını sonsuza kadar engelleyecek tedbiri almak üzere de aramış olabilirler.. İçişleri bakanının emniyet müdürünü araması kadar doğal bu görüşme.. Ancak bu hikayede benim dikkatimi çeken, biri olumlu biri olumsuz iki detay var..
OLUMLU YANI :
Biz iddianame tanzim edilince öğrendik.. ABD-FETÖ ittifakına dair bu buz gibi kanıt, bizde kayıt altındaymış meğer.. Yani iddianamede tüm ayrıntılarıyla yazdığına göre, savcılar bu teması epeydir biliyormuş.. Merakım şu; acaba biz başka neler biliyoruz?.. Ya da elçiliğin saçma sapan bir açıklama yapmasına neden olacak bu ayrıntıyı göstererek, acaba ABD makamlarına;“..Söylediklerimiz bildiklerimizin zekatı bile değil..” mesajı mı veriyoruz?.. Ve dahası gerçekten öyle mi?.. Bunu göreceğiz..
OLUMSUZ YANI: