SEVİNMEYİ unutmuş...
Sevinme duygusu kursağında bırakılmış, mutsuz bir topluma sevinmeyi
anlatmak nasıl bir şeydir...
***
Bana “Sevinmenin resmini çizebilir misin” diye sorsanız ne cevap veririm...
Siz de düşünün... Ne cevap verirsiniz...
Genç bir kız, önceki akşam, hepimiz adına bunun cevabını verdi.
***
Adı Seben Ayşe Dayı...
Yeditepe Üniversitesi Gazetecilik Bölümü mezunu...
Spastik engelli...
Daha bilimsel adıyla “serebral palsi”li...
***
Önceki akşam, Teve2’de, Ali İhsan Varol’un yeniden başlayan “Kelime Oyunu”yarışma programına çıktı...
Soru sordular...
“Bir harf” dedi...
Bir harf verdiler...
***
Üç saniye düşündü... Doğru cevabı buldu...
Sonra spastik eliyle düğmeye öyle bir bastı ki...
Yüzüne öyle bir sevinme gülüşü geldi ki...
Böyle bir sevinmek görülmemiştir...
***
Sevinmeyi unutmuş, gülmeyi hatırlamayan, başarı duygusunu kaybetmiş bir Türkiye’ye bundan güzel bir “Engelliler Haftası” kutlaması olamazdı...
***
Sen çok yaşa Seben...
Öyle bir güldün ki... Ben de gülerken ağladım...
***
Sen öyle bir sevindin ki...
Dünyanın en güzel sevinmesiydi...
***
Bize de bulaştırdın, bize de ulaştırdın o harika sevinmeyi...
Ve ben, o sevinmeyi hayatımın sonuna kadar unutmayacağım...
SPASTİK ENGELLERİ ATLAYA ATLAYA MARATON KOŞMAK
SEBEN, 25 yaşında...
Spastik engelli olarak doğmuş. Küçüklüğünde 10 fiziksel egzersiz
verildiyse, o 20 yapmış.