BUNDAN 6 yıl önceydi...
Bülent Arınç’ın iki yıl hükümetten uzak kaldıktan sonra Başbakan
Yardımcısı olarak döndüğü günlerdi.
O iki yıl onda çok önemli bir değişime yol açmıştı.
“Çok öfkeliydim, ama eşim bir öğretmen gibi öfkelerimi yumuşatmayı
öğretti” demişti.
***
O değişimin en belirgin ifadesi de mizaha olan bakışındaki
yumuşamaydı.
“Latif Demirci’nin karikatürlerini çok seviyorum” demişti.
O gün bana “Bir gün birlikte Leman dergisini ziyaret edelim”
demişti.
Bir türlü gidememiştik.
***
Pazar günü Kayseri’de Cumhurbaşkanlığı Abdullah Gül Müze ve
Kütüphanesi’ni gezerken gördüğüm bu fotoğraf beni o günlere
götürdü.
***
On Birinci Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, “Penguen” dergisini
okuyordu.
Onun altında ise “Leman” dergisi görünüyordu.
Yan tarafta da “OT” dergisi duruyordu.
Hepsi mizahi, hepsi iktidara ağır eleştiriler getiren dergiler.
***
Bu fotoğrafı nasıl sevdim anlatamam size...
Şu karamsar günlerimde, ışık gibi aydınlattı içimi.
Bakın... İyi bakın... Sizin içinizi de ısıtacak bu fotoğraf...