Önceki gün Metin Akpınar’ın mahkeme koridorundaki fotoğrafı çok dokundu bana...
Bir bankın ucunda yapayalnız oturuyordu...
1970’lerin terör yıllarına döndüm...
Sonra 1980’li yıllara...
12 Eylül’ün o karanlığında bile siyasi hicivleri, mizahı ile bizi gülümseterek, kahkahalar attırarak dayanma gücümüzü nasıl arttırdıklarını hatırladım...
Milletçe minnet duymamız gereken bir sanatçıyı, 80 yaşında mübaşirin “Metin Akpınar” diye seslenmesini beklerken görmek çok acıttı içimi...
*