PAZAR günü Kelebek’te Rıdvan Dilmen mülakatını okuyorum...
Her üç cümlede bir, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a yakınlığını
vurguluyor...
*
O duyguyla vermiş coşkuyu kendine, siyasette küçük dağları ben yarattım olmuş...
Futbolda ise coşku tavan yapmış, Himalayalar’ı da ben yarattım havasına girmiş...
*
Hiç itirazım yok...
İnsandır... Yapar...
*
Ama bir lafı var ki orada “Hoop bir dakika” diyeceğim...
Cumhurbaşkanı’nı övüyor övüyor sonra da diyor ki...
“Özellikle Bodrum tarafına giderken bu röportajı uçakta okuyanlar beni çok eleştirecek...”
Şeytan Rıdvan kardeşim... İşte burada dur bakalım bir dakika...
Çünkü haddini fena aştın...
*
Bu laf muhafazakâr kibir tarafından yıllardır, kendileri gibi düşünmeyen, kendileri gibi yaşamayan insanları küçümsemek, aşağılamak için kullanıldı.
*
Yani bu ülkede bir Rıdvan ve “onun gibi” olanlar var...
Onlar bu ülkenin tek çoğunluğu...
*
Gerisi ise “Bodrum uçağına binenler...”
Bir avuç yani...
*
Bak kardeşim yetti artık bu toplumun koskoca bir bölümünü küçümseme ukalalığı, bu çoğunluk kibri ve bu şımarıklık...
*
Bak ben sana ne diyeceğim...
15 Temmuz gecesi Kısıklı ile Huber Köşkü arasında gidip gelmişsin ya...
Senin o Bodrum uçağına bindiğini söylediğin insanlar da Cumhurbaşkanı’nın ve demokrasinin yanındaydı...
*
Ama bir de ondan 9 ay sonra bir gece daha var...