1964 ve 1965...
Henüz 17 yaşında bir çocuğum...
O iki yıl hayatıma öyle iki kahraman girdi ki...
Hiç çıkmadılar...
Biri Cevat Fehmi Başkut’un “Buzlar Çözülmeden” oyununun kahramanı Kaymakam Bey...
Yolların kardan kapandığı bir dönemde aniden gelip de kasabayı sömüren, mazlumlara zulmeden müesses nizamı tarumar eden anonim deli...