Pazartesi akşamı sanatçı Ahmet Güneştekin’in evinde çok güzel bir anma yemeğine katıldım.
Ahmet Güneştekin, Yaşar Kemal’in evladım diye sevdiği bir insan...
Baş köşede büyük yazarımızın eşi Ayşe Semiha Baban oturuyordu...
Kürt sanatçı Rojda, Yaşar Kemal’in çok sevdiği Kürtçe bir ağıdı öyle güzel söyledi ki...
Dodan “Ben de bir Türkçe şarkı söyleyeyim” dedi...
Kubat, güzel Emirdağ türküleri söyledi...
Masanın kenarından hüzünle izledim...
Ve Yaşar Kemal’i ne kadar özlediğimi hissettim...
Onun makul duruşunu, büyük yazarlığını, büyük insanlığa dönüştüren o Türkiye sevgisini...
Keşke bugün yaşasaydı ve hepimizi karşısına alıp tek tek sorsaydı diye hayal ettim...
Keşke hayatta olsaydı ve biz Türklere deseydi ki...
“Daha ne kadar süre bu ülkenin Kürtlerini yanınıza almadan bir millet olabilirsiniz.”
Sonra Kürtlere dönüp deseydi ki...
“Ortadoğu’yu gördünüz.. Irak’taki, Suriye’deki Kürtlerin halini gördünüz... Daha ne kadar süre Türkiye’ye tam ait olmadan gidebilirsiniz...”
Sonra dönüp hepimize sorsaydı...
Biz Türklere, Kürtlere, Lazlara, Sünnilere, Alevilere...
“İşte gördünüz Ortadoğu denilen yeri... Daha ne bekliyorsunuz, bu ülkeyi, hep birlikte dünyanın en mutlu devleti yapmak için bir araya gelmeyi...”
MUHAFAZAKÂR KADIN DAHA ÇOK MU ÇİKOLATA YER
BİR süredir Odatv internet sitesinin ana sayfasında bir reklam dikkatimi çekiyor.
Bir diyet reklamı...
“Çikolata diyeti.”
Nedense birinci sayfadan anonsu hep başı örtülü kadınların fotoğrafları ile veriliyor.