Türkiye'de Cumhuriyet'ten 2002 yılına kadar geçen kalkınma sürecinde devletin yaptıkları yadsınamaz önemdedir.
Türkiye'de 1929 Dünya Ekonomi Buhranı'na kadar, liberal ekonomi politikaları uygulandı. İç tasarruflar yetersiz olduğu ve özel sektörde sermaye birikimi olmadığı için, 1930 sonrası devletçilik politikasına geçildi.
1933-1938 yılları arasında, İkinci Dünya Savaşı'na kadar uygulanan birinci beş yıllık sanayi planı ile devlet çok sayıda fabrika kurdu ve millîleştirme yaptı. Sanayi planında bu yatırımların zaman içinde özel sektöre devri öngörülüyordu. Bu dönem Türkiye'nin kalkınması için önemli bir dönemdir.
Yine 1963 ile 1975 arasında, karma ekonomi modeli ile Türkiye kendi imkânlarına dayanarak, dışa bağımlı olmadan büyüme yaşadı. İmalat sanayi bu dönemde gelişti.
Bugünkü siyasi iktidar devleti tamamıyla dışladı. Bugün yaşamakta olduğumuz istikrar sorununun temelinde devletin dışlanması var.
Gerçekte devlet piyasanın ve rekabetin önünü açar. Kalkınmayı yönetir, piyasa başarısızlığını dengeler.