1990-2001 yılları, panellerin çok sık yapıldığı bir dönemdir. Bu panellerde Türkiye'nin ekonomik ve sosyal sorunları tartışılırdı. Çözüm yolları aranırdı. Şimdiki televizyonlarda olduğu gibi temel hedef şov yapmak ve raiting yapmak değil, bilimsel ve uygulama altyapısı olan çözümler üretmekti.
Bu panellerden en fazla yapılanı, sendikalaşma, iş hukuku, istihdam, işsizliğin çözümü konularında idi. Benim konum maliye ve özellikle kamu ekonomisi olmasına rağmen, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Dekanı olarak bu panellerin çoğuna katılırdım.
Bu panellere 1999 yılına kadar SSK Genel Müdürü olan Kemal Kılıçdaoğlu, Türk-İş Başkanı olan Bayram Meral ve birçok sendika başkanı katılırdı.
Akademisyenlerden, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı da yapan Nami Çağan, İktisat Fakültesinden Nevzat Yalçıntaş, Erdoğan Alkin, Nusret Ekin ve Metin Kutal katılırdı. Bu katılanlar farklı düşüncede olmakla birlikte, hiçbir zaman söz konusu farkı çalışmalara yansıtmazlardı.
AKP ile birlikte önce sendikalar tasfiye edildi. Sonra toplumda ayrışma başladı. Şimdi ne muhalefet partileri, ne de bu tür toplantılarda kimse çözüm konuşuyor.
Dahası bugün de muhalefet olsun diye bazı sendikalar, rakamları çarpıtıyor ve zorluyor. Söz gelimi fiilî işsizlik oranını yüzde 18.2 olarak açıklayanlar oldu. Zorlama olduğu için bu sonuçlar inandırıcı olmuyor. Dahası çözüm için eksik tartışma altyapısı oluşturuyor. Gerçekte ise Temmuz 2018 fiilî işsizlik oranı yüzde 16.53' tür. (Aşağıdaki tablo.)