Daron Acemoğlu ve James A. Robinson; ulusların düşüşünde, insanlık tarihi içinde bazı ülkelerin neden daha zengin, bazı ülkelerin de neden daha fakir olduğunu, kapsayıcı kurumlara bağlıyor. Bu sonuca birçok ülkeyi inceleyerek ulaşıyor.
Küreselleşme sürecinde de demokrasi kültürü ve kalkınma ile kurumsal yapı arasındaki bağ güçlenmiştir.
Kurumsal yapı bir toplumda organize olmuş ve aynı zamanda tarihsel boyut taşıyan toplumsal ilişkiler, insanlar tarafından oluşturulmuş normlardır. Bu normlar aynı zamanda kurumların ve demokrasinin sınırlarını da belirleyen kurallardır.
Geleneksel ve sosyal kurumlar; devlet, aile, eğitim, hukuk, ekonomi, siyaset ve din unsurlarını kapsar.
Devlet, toplumda dirlik ve düzeni sağlayan, aile, cinsler arası ilişkileri, ebeveyn ve çocuk ilişkilerini düzenleyen, eğitim, bireylerin toplumsal hayata uyumlu bir şekilde katılmalarını sağlayan, bilgi ve beceri veren, ekonomi, üretim ve tüketimi düzenleyen, hukuk, toplumsal ve kişisel adalet temelinde yasal çerçeveyi düzenleyen kurumlardır.
Hukuk, sözleşme ilişkilerini ve firma faaliyetlerini yöneten yazılı kuralları, finansal alanı ve daha geniş anlamda toplumu yöneten anayasaları, yasaları ve diğer yasal mevzuatı belirler. Bu anlamda ekonomik ilişkilerin de belirleyicisidir.