Kurban ve şeker bayramında tatil günleri, 27 Mayıs 1935 tarihli kanunla belirlendi. Kanunda Şeker Bayramı 3 gün ve Kurban Bayramı ise 4 gün tatil olarak yer aldı.
Sonradan Adalet Partisi'nin iktidarda ve Demirel'in Başbakan olduğu dönemde, 10 haziran 1975 tarihli yasa ile, Şeker Bayramı; arife günü saat 13.00'te başlamak üzere üç buçuk güne; Kurban Bayramı ise arife günü saat 13.00'te başlamak üzere dörtbuçuk güne çıkarıldı.
Haftada beş çalışma günü olduğu için bayramların hafta içi günlere gelme ihtimali yedide beştir. Bir kısmı da gelse, idari kararla tüm hafta tatil ediliyor. Yani çoğunlukla bayramlarda 9 gün tatil yapıyoruz. Diğer İslam ülkeleri içinde Suudiler dışında ramazan ve kurban bayramları bu kadar uzun değil. Söz gelimi Tunus'ta 2 gün, Lübnan'da 2 gün ve İran'da bir gündür.
2016'da 118.5 gün, 2017'de 113.5 gün tatil yaptık. 2018 yılında ise 116 gün tatilimiz var. Yani bu sene yılın üçte ikisinde çalıştık, üçte birinde tatil yaptık.
30 Mayıs 1974 yılına kadar Cumartesi yarım gündü. Okullar da yarım gün açıktı. Cumartesi günü 1974'te önce devlet memurları ve okullar için tatil yapıldı. Sonra 2003'te işçiler için de tatil yapıldı.
2000 yılı öncesinde bir köşe yazımda bu kadar tatilin doğru olmadığını yazmıştım. Ertesi gün komşumun ortaokulda okuyan kızı, bana kızgın olduğunu söyledi ve konuşmadı.