İnsan doğası bugünkü bir lirayı yarınki iki liraya tercih ediyor. Rasyonel olan bugünkü çıkarlarla yarınki çıkarları karşılaştırmaktır.
İkincisi, eğer başkasına ve topluma zarar verecek kadar yalnızca kendi çıkarımızı korumaya çalışırsak geleceğimizi riske atmış oluruz... Çünkü içinde bulunduğumuz gemi batarsa, biz de batarız. Bunun için ülke bütünlüğünü, toplumsal barışı, demokrasiyi ve hukukun üstünlüğünü kendi çıkarlarımızdan daha önde tutmalıyız.
Özetle siyasi tercihlerimizde uzun dönemli geleceğimizi dikkate almalıyız.
Demokrasi talebimiz olmalıdır...
Dikta rejimlerde, otokraside ekonomide büyüme sağlanabilir. Ancak bu büyüme sürdürülemez Şili'de Pinochet örneğinde yaşandı. Hem de büyümeden doğan gelir artışı yalnızca yandaşlara ve siyasi militanlara giderse gelir dağılımı bozulur. Kalıcı refah sağlanamaz. İşsizlik ve yoksulluk artar.
Demokrasi olmadan kalıcı bir refah sağlamak imkanı yoktur.