Kahramanmaraş merkezli depremin çok simge görüntüsü var elbet. Asla unutulmaz görüntülere şahit olduk. Ancak enkaz altındaki kızının elini bir an olsun bırakmayan acılı baba Mesut Hançer'in görüntüsü beyinlerimize de, yüreğimize de bir hançer gibi saplandı. Çıkması da artık mümkün gözükmüyor. Tek bir kelime ve hareket etmeden, sadece kızının elini tutan o baba aslında o kadar çok şey anlatıyor ki, tabii anlayana, duyabilen. Fakat hala süren siyasi kavga ve gürültüye bakılırsa hala görmeyenler var. Yazlık!! Bu ülke insanına, kaybettikleri canlara yazık. Çünkü bu görüntüler unutulmaz, unutulmamalı. Ve çok ders çıkartılmalı. Artık silkelenilmeli. Bu görüntülerde yaşanan trajediler görülmeli, duyulmalı, fark edilmeli. Elbet dakikalar, saatler, yıllar geçse de o görüntüyü bizler unutmayacağız. Unutmaya, unutturmaya çalışanlara da unutturmayacağız. Çünkü o acılar artık hepimizin acısı. O kayıplar artık hepimizin kaybı. Bizler aslında şahane bir milletiniz. Her koşulda bir araya gelebiliyor, her koşulda tek yürek olabiliyoruz. Yeter ki, siyasi tartışmalar araya girmesin. Depremin ilk gününden bu yana insanımız canla, başla seferber oldu. Üstelik kimse kimsenin ne siyasi kararını sordu...