Neriman Köksal ve İzzet GünayGözlerinden bellidir
Cevriyem
Sende kara sevda var!
Morede fosforlum
Sende kara sevda var! Bu şarkıyı hatırlayanınız ve
unutulmaz “Fosforlu Cevriye” filmini görenleriniz vardır. İşte o
filmdeki, bir zamanların Afet-i Devranı Neriman Köksal’ın aşkını
anlatacağım bu hafta sizlere...
1999 yılının ılık bir Ekim sabahıdır. “Surp Agop Hastanesi’nin
dahiliye koğuşunda, Türk sinemasının yarı “vamp” yarı “abla”
karakteri, sizlerin bildiği adıyla Neriman Köksal yatmaktadır.
Sinemamızın unutulmazlarından Sadri Alışık’ın eşi Çolpan İlhan
yatağa oturmuş, son anlarını yaşayan bu muhteşem kadının ellerini
tutmaktadır.
Neriman’ın kesik kesik şu cümleler düşer kurumuş dudaklarından:
“Onu bana getir, son defa göreyim...”
“Tamam, getireceğim onu. Sen şimdi dinlen, yorma kendini...” der
Çolpan hanım. Hemen yataktan kalkar, gözlerinden süzülen yaşları
siler ve hızlı adımlarla hastanenin girişindeki telefon kulübesine
gidip bir numara çevirir;
“Merhaba Ediz, ben Çolpan, Neriman’ın yanındayım, durumu hiç iyi
değil. Son bir isteği var...”
Telefonun ucundaki kişi, sinemanın romantik yakışıklısı Ediz
Hun’dur. Birkaç saniye yutkunduktan sonra cevap verir:
“Anladım! Şimdi gidip onu evinden alıp oraya
getireceğim...”
Neriman için bu kadar önemli kişinin, Neriman’ın “Kimse Fatma Gibi
Öpemez” filminde birlikte rol aldığı ve aşık olduğu İzzet Günay
olduğunu anlamıştır. Zaten sinema dünyasında herkes bilmektedir bu
umutsuz platonik aşkı....