Aynı yıl içinde, beş ay arayla, seçmen ve parti sayısında neredeyse hiç oynama olmamışken iki genel seçim yaşamak, toplumla ilgili bir laboratuvar çalışması yapmaya benziyor. Alınan örneklemin ideolojik bakışının, temel tercih ve taleplerinin çok değişmiş olması mümkün değil. Dolayısıyla eğer bulduğunuz sonuçlarda bir farklılık varsa bu değişen koşullar nedeniyle olmalı… Ama akıl yürütmeyi burada durdurursanız, değişen seçim sonucunun ‘failinin’ koşullar olduğunu sanabilirsiniz. Nitekim bugün muhalefet partilerinin tavrı bu… Terör ortamının istikrarı yok ettiği ve bunun da AKP’nin oyunu artırdığını savunuyorlar. Oysa siyaset koşulların kendisi değil, sizin o koşullara verdiğiniz tepkidir. Bu nedenle eğer AKP oyunun artırıp, diğerleri yerinde saymış ve oy kaybetmişse, bunun nedenini aktörlerin terör ortamı karşısında ne yaptıklarına, istikrarsızlığa nasıl yaklaştıklarına bakarak anlayabiliriz.
MHP’nin nasıl davrandığı malum… Baştan itibaren sorumluluk almayı reddeden, rakipleri kötü duruma düşsün diye ortamı zorlayan, sırf ana muhalefet olma uğruna ülkenin yönetilemez hale gelmesini içine sindirebilen bir strateji izledi. Terör ortamını, karşıtlıkların derinleşmesinin, etnik milliyetçiliğin her iki kanatta da güçlenmesinin fırsatı saydı. Koalisyonu kategorik olarak reddederken, hükümet kuracak olanların bir süre sonra istikrarsızlığı taşıyamayarak havlu atacaklarını hesap etti.