Hayat aklın temel göstergesi olarak mantık yürütme ve analiz yeteneğini öne çıkarır. Ancak daha genel bir tanım arayışıyla biyoloji alanına ve beyin araştırmalarına göz atarsak, arka planda şu basit saptamanın yattığını görürüz: Akıl bir canlının, kendisi ve türü için iyi olanı yapma veya onu sağlama becerisidir… Buradan hareketle ‘akılsızlığı’ da bir canlının kendisi ve türü için iyi olanı yapamama veya onu sağlayamama hali olarak görebiliriz. Öte yandan akıl, uygulandığı alana göre farklı nitelikler sergilemek zorunda olan bir yeti. Örneğin ticari ve siyasi aklın benzer yönleri olduğu gibi, kendine has özellikleri de var. Diğer deyişle ortak bir mantıksal ‘öze’ dayansa da, hayat farklı alan becerilerine sahip muhtemel akılların varlığını ortaya koyuyor. *** Başarının da büyük ölçüde söz konusu akıl becerilerinin sonucu olduğunu söyleyebiliriz. Tabii ki yeterli koşulu değil, ama bazı tesadüfi sonuçları bir tarafa bırakırsak gerekli koşulu… Velhasıl örneğin dış politikada da başarılı olmak istiyorsak o alanı kavramaya uygun ‘siyasi akla’ sahip olmamız, kendimiz ve türümüz (ülkemiz, milletimiz) için ‘iyi’ olanı yapabilmemiz, kendimize yarayan sonuçları alma başarısı göstermemiz lazım. Bu açıdan Irak ve IKBY politikamıza bakalım… Karşımızda çift eksenli bir durum var. PKK ile Barzani’nin ikisi de Kürt, ama ideolojileri tümüyle zıt. Dolayısıyla Kürt kimliğine karşı olmadan, ancak bunlardan birinin ideolojik tutumunun desteklenmesiyle, Türkiye kendi sınırları dışında kendisi için ‘iyi’ olanı sağlayabilir.