Hiç tartışmasız, 15 Temmuz darbe girişimini “Allah-u Ekber” diyerek sokaklara çıkan ve çıplak elleriyle tankları durduran kahraman siviller engelledi. 251 vatan evladı şehit olurken 2 binden fazla kardeşimiz yaralandı. Kolunu bacağını ya da hareket kabiliyetini kaybedenler oldu.
Terör nedeniyle can veren şehitlerimiz, vücut bütünlüğü bozulan gazilerimiz var aynı şekilde. Görüyoruz ki ne onlar, ne aileler pişman değil bu “değiş tokuş”tan. Mutmain bir kalple “vatan sağ olsun” diyorlar yahut “vatana feda olsun”.
Allah onlardan razı olsun. Bu büyük fedakârlığa karşı hissettiğimiz saygının, şükran ve minnetin ölçüsü olamaz. Mükâfatlarını ancak Allah verebilir zaten.
Lakin onlara ve ailelerine kocaman bir borcumuz var.
***
“Kalkmaya çalıştım, sol ayak var, sağ ayak yok. Ayağımın yerde olduğunu gördüm. Tamamen koptuğunu zannediyordum. Kopmamış, küçük bir yerden tutuyordu. Benim bir bacağım gitmiş önemli değil. Vatan için feda olsun” diyen kişi 15 Temmuz gecesi Genelkurmay Başkanlığı önünde zırhlı araçları delmek için kullanılan G61 kurşunlarıyla bacağını kaybeden imam Hüseyin Çınar.