lk bombayı 7 Haziran seçimlerinden iki gün önce, HDP’nin Diyarbakır mitinginde patlattılar. 4 masum insan öldü, onlarca yaralı.
Sarsıcıydı. Hemen sonuç verdi.
Acı, öfke ve HDP’nin “AKP patlattı” iması kadar acıma hissi ve yaralıya yardım etme isteği de seçmen davranışını etkiledi.
Kararsız Kürt seçmen kararını HDP’den yana verdi. AK Parti’ye karar kılanlar bile karar değiştirdi.
***
İkinci bomba 20 Temmuz’da Kobani’ye geçmek için Suruç’ta bulunan bir grup genç için kameraların önünde patlatıldı.
Hedef bu kez, geçen yıl şipşak HDP eş genel başkanı yapılan Figen Yüksekdağ’ın eski partisi ESP’nin gençlik örgütlenmesiydi.
Canlarına kast edilenler çocuklar devrime inanmışlardı ve şimdi eski genel başkanlarının peşinden sırtlarını (silahlı) Kürt siyasetine dayayacaklardı.
Ne yazık ki 32’si hayatını kaybetti. Onlarca yaralı...
***
Son bomba Ankara’nın göbeğinde yine sol sosyalist düşünceden insanlara yönelmişti.
Bir defasında olabildiğince fazla insan ölsün diye iki canlı bomba birden patlatılmıştı.
İstenen oldu. 102 sivil öldü. Yüzlerce yaralı...
Türkiye’nin dört bir yanında taze mezarlar, acılı öfkeli insanlar...
***
Diyarbakır. Suruç. Ankara. Her olayın faili, farklı terör örgütlerine mensup olabilir. Aynı da olabilir. Nitekim Suruç ve Ankara bombacılarının DAEŞ’e üye olduğu neredeyse kesinlik kazandı. Değişmeyen tek şey, her üç bombalamanın da aynı amaca hizmet ediyor olması.
Bombaların hedefine baktığımızda nasıl bir siyasi mühendislik için bunca insanın canına kıyıldığını anlayabiliriz.