PKK, KCK, YDGH yeni bir talimat gelene dek, yani 7 Haziran seçimlerine kadar görünmez olacak.
Ama silah bırakmayacak.
İmralı’dan üç Nevruzdur gelen “silahlı mücadele dönemi bitmiştir, sivil siyaset için kendinizi hazırlayın, kongreyi toplayın ve silah bırakın” talimatlarını yerine getirmeyecek PKK, barış dönemine hazırlanmayacak ama HDP barajı aşabilsin, PKK-HDP ilişkisi geçici bir süre unutulsun diye mahsuscuktan geri çekilecek.
Ah evet, fedakârlıklar, fedakârlıklar...
Her şey sivil -görünümlü- siyaset için.
Ağrı Diyadin’de PKK’nın silahlı elemanlarıyla sivillerin arasına girmesine izin verilmedi, askere ateş açtığında karşılık verildi diye, çıkan çatışmayı bile AK Parti’yi suçlamak, PKK’ya kefil olmak için kullananlar şimdi de PKK’nın görünmez olma taktiğini hayra yoruyorlar.
Baksanıza, Ağrı’da teröristler askerle 12 saat süren bir çatışmaya girdi, dört asker yaralandı ama CHP ne PKK’yı ne HDP’yi şöyle dilinin ucuyla olsun kınayabildi.
Barış için uğraşanlara her Salı günü ağız dolusu “hainler” diye bağıran MHP lideri bu defa tuttu, Türk Silahlı Kuvvetleri’ni suçladı, çeşitli imalarda bulundu.
İnsan gerçekten hayret ediyor.
Kamu düzeninin bozulmaması, siyasi rekabetin silah tehdidiyle suistimal edilmemesi elbette iyi bir şey. İstenen, hedeflenen, olması gereken bu zaten.
Ama bu talimattaki sahtekârlığı, yaratılmak istenen yanılsamayı görmemek ya da seçim hırsı yüzünden silah bırakmayan PKK’ya barış güvercini muamelesi yapmak da neyin nesi?